Co odróżnia bizona od żubra? Pod lupą różnice między tymi majestatycznymi gatunkami.

Co odróżnia bizona od żubra? Pod lupą różnice między tymi majestatycznymi gatunkami.

Bizon i żubr to dwa olbrzymie ssaki, które często są mylone ze względu na swoje podobieństwo. W rzeczywistości te dwa gatunki mają wiele różnic, zarówno pod względem fizycznym, jak i ekologicznym. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej tym różnicom, aby lepiej zrozumieć, czym się różni bizon od żubra.

Różnice w wyglądzie zewnętrznym

Na pierwszy rzut oka bizon i żubr mogą wydawać się bardzo podobne, ale przy bliższym spojrzeniu można zauważyć kilka istotnych różnic. Przede wszystkim bizon ma większą głowę i bardziej masywne ciało niż żubr. Ponadto bizon ma charakterystyczny garb na plecach, który jest wynikiem długich włókien mięśniowych, podczas gdy żubr ma płaskie plecy. Sierść obu gatunków również się różni - bizon ma dłuższą i bardziej puszystą sierść, zwłaszcza na szyi i przedniej części ciała, podczas gdy sierść żubra jest krótsza i mniej gęsta.

Różnice w zachowaniu

Bizon i żubr różnią się również pod względem zachowania. Bizon jest bardziej towarzyski i żyje w dużych stadach, które mogą liczyć nawet kilkaset osobników. Żubry natomiast są bardziej samotnicze i zwykle tworzą mniejsze grupy liczące do kilkunastu osobników. Warto również dodać, że bizon jest bardziej agresywny i może stanowić zagrożenie dla ludzi, zwłaszcza podczas sezonu godowego, podczas gdy żubry są zazwyczaj spokojne i nieagresywne.

Różnice w siedliskach

Bizon i żubr zamieszkują różne siedliska na świecie. Bizon amerykański występuje głównie na terenach trawiastych Ameryki Północnej, takich jak prerie czy stepy, gdzie żywi się trawami i innymi roślinami. Żubr natomiast zamieszkuje lasy Europy, gdzie preferuje wilgotne i zacienione miejsca. Jego dieta składa się głównie z liści, pędów drzew oraz traw.

Różnice w rozmieszczeniu geograficznym

Bizon amerykański, jak sama nazwa wskazuje, występuje głównie na kontynencie amerykańskim, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Żubr natomiast jest gatunkiem typowym dla Europy, a jego największe populacje można spotkać w Polsce, na Białorusi oraz w Rosji. Warto dodać, że żubr jest jedynym przedstawicielem dzikich bydłowatych żyjącym na terenie Europy.

Różnice w statusie ochronnym

Żubr jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem, a jego populacja liczy obecnie około 6 tysięcy osobników na całym świecie. Bizon amerykański również był na granicy wyginięcia, ale dzięki programom ochrony i reintrodukcji jego populacja wzrosła do około 500 tysięcy osobników. Obecnie bizon nie jest uznawany za gatunek zagrożony.

Różnice w użytkowaniu przez człowieka

Bizon i żubr od dawna są wykorzystywane przez człowieka zarówno jako źródło mięsa, jak i surowca do produkcji skór czy kości. W przypadku bizona amerykańskiego masowy odstrzał doprowadził do drastycznego zmniejszenia jego populacji w XIX wieku. Od czasów prehistorycznych ludzie intensywnie polowali na żubry, co również wpłynęło na ich liczebność. Obecnie oba gatunki są chronione, jednak hodowla żubrów i bizonów w celach użytkowych nadal ma miejsce.

Różnice genetyczne

Mimo swojego podobieństwa, bizon i żubr są odrębnymi gatunkami, które oddzieliły się od wspólnego przodka około 2 milionów lat temu. Badania genetyczne wykazały, że bizon amerykański jest bliżej spokrewniony z bydłem domowym niż z żubrem. Różnice te są widoczne również w liczbie chromosomów - bizon amerykański ma 60 chromosomów, podczas gdy żubr ma ich 54.

W świetle powyższych informacji można stwierdzić, że bizon i żubr to dwa odrębne gatunki, które różnią się pod wieloma względami. Choć na pierwszy rzut oka mogą wydawać się podobne, bliższe poznanie ich biologii i ekologii pozwala dostrzec wiele istotnych różnic między nimi.